Oya Bitkisi (Largerstromeia )

LAGERSTROMEİA (OYA) YETİŞTİRİCİLİĞİ
Bilimsel Sınıflandırma
Alem: Plantae
Bölüm: Magnoliophyta
Sınıf: Magnoliopsida
Takım: Myrtales
Familya: Lythraceae
Cins: Lagerstromeia sp.
Genel Özellikleri
Asya’da doğal olarak yaşar. 30 kadar türü bulunmaktadır. Her dem yeşil veya yazın yeşil, çalı ya da ağaççık formunda olabilir. Göz alıcı çiçekleri vardır. Oya bitkisinin yalın kat ya da katmerli çiçekleri olabildiği gibi değişik renkte de olabilmektedir.

Resim : Oya bitkisinin çiçeği
Gösterişli olan gri veya açık kahverengi kabukları parçalar hâlinde dökülür. Dökülen bu kabukların altından yeni pembe kabuklar çıkar. Gövdesinin daha iyi görülebilmesi için alt dallar budanırsa kabuklar bütün bir sene boyunca dikkat çekici olurlar.

Resim : Oya bitkisinin gövde kabuğu
Yaprağın üst kısmı parlak yeşil, alt yüzü damarlı ve tüylü olup 2 – 7 cm uzunlukta ve 3 – 5 cm genişliktedir. Yapraklar çeşide ve iklime göre değişmektedir. Yapraklar sonbaharda sarı, turuncu ve kırmızı renktedir. Çiçekleri 15 – 40 cm uzunlukta değişen boyutta olabilir. Çiçekler temmuzdan eylüle kadar açar. Çiçek rengi beyaz, pembe, kırmızı, mor olabilir.

Üretimi
Tohumla üretimi yapılır. Çelikle de üretilebilir. 7 – 10 cm boyunda sert çelik alınmalıdır.
Ekolojik İstekleri
Sıcaklığı –15 derecenin altına düşmeyen ılıman bölgelerde rahatlıkla yetişebilmektedir. Oyalar tam güneşli yerlerden hoşlanırlar. Kuraklığa dayanıklıdırlar. Alkali topraklarda dikilen ağaçlarda sararmalar görülebilir. Bu durumda bitkiye demir sülfat verilmelidir. Serin ve rutubetli bölgelerde de hastalığa yakalanma riski yüksektir.
Peyzajda Kullanımı
Kent içinde, park ve bahçelerde grup ya da tek olarak kullanılabilir. Oyalar yaz aylarında ve uzun süre açık kalan iri, gösterişli çiçekleriyle en iyi yol ve vurgu ağacıdır.
Normalde küçük ağaç veya çalı formundaki bu bitkiler bordür ve çit bitkisi olarak kullanılabilir. Bu ağaçlar birçok gövde olacak şekilde budanırsa vazo şeklinde, tek bir gövde kalacak şekilde budandıklarında ise yuvarlak bir tepe oluştururlar.
Önemli Türleri
 Lagerstroemia indica: Oya Ağacı
Çin ve Japonya’da doğal olarak yetişmektedir. Yazın yeşil, 5 – 6 metre kadar boylanabilen ağaççık ya da çalı formunda bitkilerdir. Gövde kabuğu ince ve düzgün; sürgünleri açık pembe- bej renkli, 4 köşeli ve tüysüzdür. Yaprakları oval, koyu yeşil renkli, ancak sonbaharda kırmızı – sarı renk alır. Yaz başında açan çiçekleri vardır. Çiçekleri o yılki sürgünlerin ucunda salkım şeklinde ve çok gösterişlidir. Beyaz, pembe, kırmızı, eflatun varyeteleri vardır. Her yıl düzenli budama yapılmalıdır. Budamalarla hem daha iri ve kaliteli çiçek elde edilir, hem de bitkiye çalı veya ağaççık formu verilir. İlkbaharda en geç uyanan bitkilerden birisi olduğu için bu özelliğine dikkat edilmelidir.

Resim : Oya bitkisi
Meyveleri nohut büyüklüğünde kapsüldür. Meyveler kasım ayında olgunlaşır. Sıcak ve ılıman iklim bölgelerinde, Akdeniz ikliminin hüküm sürdüğü yerlerde iyi gelişir. Güneşli ve yarı gölge ortamlardan hoşlanırlar. İyi bir çiçeklenme güneşli yerlerde gerçekleşir.
Drenajı iyi topraklarda gelişimi yüksektir. Nemli topraklardan hoşlanmazlar. Kireçli topraklarda kloroz görülür. Üretimi çelikle yapılır. İlkbahar ayında alınan odun çelikleri açık arazide köklendirilebilir. Yaz aylarında yeşil çelikler seralara alınmalıdır. Şaşırtmada problem yaşandığı için daima tüplü olarak bitki tutulmalıdır.
Karşılaşılan Önemli Hastalık ve Zararlılar
Yaprak biti, kabuklu bit, kırmızı örümcek çok rastlanılan zararlılardandır. Kökboğazı çürüklüğü ve külleme ise en çok görülen hastalıklardır.

Kaynak :http://www.megep.meb.gov.tr