Tohumla Üretimin tanımı ve Kullanım Nedenleri

Tohumla üretimin esası dişi ve erkek eşey hücrelerinin birleşmesi sonucu tohum oluşması ve oluşan tohumdan yeni bir bireyin ortaya çıkmasıdır. Yani bu üretim tekniğinde üretim aracı tohumdur.
Bitki türlerinin büyüme ve gelişme periyotları arasında çok büyük farklılıklar olmayıp bitkiler yetişme ortamındaki koşulların etkisiyle belirli bir gelişme döneminden sonra olgunluğa ulaşır. Daha sonra, önce çiçek tomurcuklarını, sonra erkek ve dişi çiçekleri oluşturur. Dişi çiçeklerin döllenmesinden sonra meyve ve tohumun gelişmesiyle generatif üretim materyali olan tohumlar meydana gelmiş olur. Vegatatif yolla üretilen bitkilerin (çelik veya aşı ) tohum verimi çok erken yaşta gerçekleşir.
Bitkilerin hayat evreleri vegatatif ve generatif olmak üzere iki geniş safhaya ayrılır. Tohum bitkide meydana gelen bu safhaların en son ürünüdür. Bu safhalar sırasında meydana gelen olaylar;
a) Tohumun çimlenmesi
b) Vegatatif büyüme
c) Çiçek tomurcuğu ayrım periyodu
d) Çiçek tomurcuğu oluşumu ve gelişimi
e) Tozlanma ve döllenme
f) Meyve tohumunun gelişmesi
g) Meyvenin olgunlaşması
Ancak tohumla üretimin bazı sakıncaları vardır. Bunları şöyle sıralayabiliriz.
 Döllenme sonucu oluşan tohumdaki kromozomların yarısı anadan, yarısı da babadan geldiğinden yeni meydana gelecek bitki ana babaya veya her ikisine de benzeyebileceği gibi bunların ikisine de benzemeyebilir. Meydana gelen yeni bitkilerde farklılıklar ortaya çıkabilir, yani sapma olabilir. Bu yüzden tohumla üretimde çok dikkatli olunmalıdır. Genellikle ıslah çalışmalarında daha çok kullanılır.
 Bazı bitki türlerinde tohumdan tam gelişmiş bitki elde edinceye kadar geçen süre oldukça uzundur. Bu gibi durumlarda da tohumla üretim tercih edilmemelidir.
Kaynak:Megep