Hava Püskülü (Deutzia ) Yetiştiriciliği

Deutzia ;Saxifraqaceae familyasından olup 50 kadar türü vardır. Asya'nın doğusunda Japonya. Çin ve Himalayatar'da ayrıca Kuzey ve Orta Amerika'da doğal olarak yaşar. Yazın yeşil çalı formundaki bitkilerdir. Çok az sayıdaki türü herdem yeşildir. Dalları karşılıklı olarak dizilmişlerdir. Yapraklar mızrak veya yumurta biçiminde, kenarları dişli ya da kertikli olup kısa saplıdır. Çiçekleri genel olarak beyaz renkli, bazı türlerde pembe veya mor renkli ve çan şeklindedir. Genellikle sürgün uçlarında ve bileşik olarak bulunurlar. Meyve yuvarlak kapsül durumunda ve 3-5 gözlüdür. Deutzia'lar bol güneşli yerleri severler. Nemli ve kuvvetli topraklarda iyi gelişirler.

Deulzia gracilis (Havlu Püskülü)

Doğal olarak Japonya'da yaşayan 1.5-2 m kadar boylanabiten, yazın yeşil çalılardır. Dalları dik duruştu ve sarı-boz renklidir. Yapraklan 5-8 cm uzunlukla, kalınca mızrak biçiminde ucu sivri, açık-yeşil renkli, kenarları düzensiz dişlidir. Üst yüzü hafif tüylü olup alt yüzünde tüy bulunmaz. Çiçekleri beyaz renkli, bileşik salkım biçiminde ve ismini aldığı havlu püskülüne benzer. Nisan-Mayıs aylarında çiçekienir.
Deutzia'ların üretimi çelik ile olmaktadır. Yılın muhtelif aylarında, aşağıda anlatıldığı şekilde çelik alınarak üretim yapılabilir. En kolay üretim kış aylarında hazırlanan odun çeliklerinin ilkbahara kadar nemli kum içinde muhafaza edilerek ilkbaharda açık araziye çizilere dikilmesiyle sağlanır.

Diğer bir yöntem Mayıs ayında o yıiki sürgünlerden hazırlanan yeşil uç çelikli %4'lük loz IBA ile muamele edilerek 2 kısım peal+i kısım kum karışımına, mis! propgation'a dikilir. Dikimden takriben 3 nafıa sonra %100'e yakın oranda köklenme elde edilir. Sonbaharda bitkiler 2-3 sürgünlü ve 25-30 cm boya gelirler, bu zamanda sürgünlerin yarısı budanarak dışarıdaki yastıklara alınırlar. Bir yıl burada geliştirildikten sonra 60 cm boya ulaşırlar ve satılabilecek hale gelirler. Eğer o yıl satılmayacaklarsa sürgünlerin yarısı tekrar budanarak 3. yıl için gelişmeye bırakılırlar.
Deutzia çelikleri Haziran ayında hazırlanarak da üretim yapılabilir. Haziran ayında o yılki sürgünlerden hazırlanan yeşil uç çelikleri %0.8'lık toz IBA ile muamele edilerek alçak tünellere veya soğuk yastıklara dikilerek üzeri ayrıca naylonla örtülür. Bu yöntemle takriben %85 oranında köklenme elde edilir. Köklenen çelikler hemen sökülmeyıp Ağustos'a kadar muhafaza edilirler ve likit gübre uygulaması yapılırsa sonbaharda 2 sürgünü haiz ve 20 cm boya ulaşırlar. Daha sonra geliştirilmek üzere açık alana aktarılırlar
Diğer bir çelik alma zamanı ise Ekim ayıdır. Ekim ayında o yılki sürgünlerden hazırlanan 10-20 cm uzunluğundaki ölçekli çelikler %0.8'Iİk toz IBA ile muamele edilerek 2 kısım peat+1 kısım kum karışımına soğuk yaşlıklara dikilirler. Geç ilkbaharda köktenmiş durumda olan çelikler buradan sökülerek, camekanlarda iyi hazırlanmış yastıklara alınırlar. Sonbaharda dışarıdaki geliştirme yastıklarına aktarılırlar.

Kaynak :Prof.Dr.Ahmet MENGÜÇ (Süs Bitkileri)