Spathiphyllum

Araceae familyasından olup 28 türü vardır. Doğal olarak tropik Amerika'da ve Filipinlerde yaşamaktadır. Saksı çiçekçiliği yetiştiriciliğinde önemli kültür formu Spathiphyllum floribun-dum'dur. Dekoratif yaprak ve çiçekleri için yetiştirilir. Özellikle yeni çıkan yapraklar parlak olup. bitkiye ayrı bir görünüm verir. Spathiphyllum'lar nisbi nemi yüksek, gölge yerleri severler. Sıcaklık isteği bakımından Eylül-Mart ayları arası 18-21 oC; Mart-Eylül aylan arası ise 24-30 oC olmalıdır. Yaz aylarında bol su verilir ve sıcak havalarda yapraklarına su püskürtülür, kış aylarında ise verilen su miktarı azaltılır.(Süs Bitkileri-Prof.Dr.Ahmet Mengüç)

Resim :Spathiphyllum floribundum

Önemli Türleri:
Spathiphyllum atrovirens
Spathiphyllum bariense
Spathiphyllum blandum
Spathiphyllum brevirostre
Spathiphyllum candicans
Spathiphyllum candidum
Spathiphyllum candolleanum
Spathiphyllum cochlearispathum
Spathiphyllum commutatum
Spathiphyllum cuspidatum
Spathiphyllum floribundum
Spathiphyllum friedrichsthalii
Spathiphyllum fulvovirens
Spathiphyllum gardneri
Spathiphyllum glaziovii
Spathiphyllum grandifolium
Spathiphyllum huberi
Spathiphyllum jejunum
Spathiphyllum juninense
Spathiphyllum kalbreyeri
Spathiphyllum kochii
Spathiphyllum lacustre
Spathiphyllum laeve
Spathiphyllum lechlerianum
Spathiphyllum liesneri
Spathiphyllum maguirei
Spathiphyllum mawarinumae
Spathiphyllum monachinoi
Spathiphyllum montanum
Spathiphyllum neblinae
Spathiphyllum patini
Spathiphyllum perezii
Spathiphyllum phryniifolium
Spathiphyllum quindiuense
Spathiphyllum silvicola
Spathiphyllum sipapoanum
Spathiphyllum solomonense
Spathiphyllum wallisii
Spathiphyllum wendlandii (kaynak :Vikipidi)

Beyaz Yelken (Spathiphyllum wallisii) ,

Genel Özellikleri

Anavatanı Amerika: Kolombiye, Venezuela dır. Koyu yeşil Yaprakları, uzunca oval, uç kısma doğru sivri; çiçekleri kar beyazı, spadix yeşil, beyaz, tekrar yeşildir. Tabiatta 36 türü bulunan Spathiphyllum cinsinin başka bir melezi de (S. “Mauna Loa”) iç mekan süs bitkisi olarak yetiştirilmektedir.
İklim İstekleri

Bitki gelişme döneminde ortamla 18-20 C sıcaklığa gereksinim duyar. Kışın ise 15 C sıcaklık ister. Yüksek orantılı %75-80 oranında nem ister. Aydınlık yarı gölege veya gölge yerlerden hoşlanır. Bitkinin zarar görmemezi açısından doğrudan güneş ışığından korunmalıdır.
Toprak İstekleri

John Innes saksı kompostu No.2 de iyi gelişir. Yani daha yüksek düzeyde besin maddesi istendiğinde boynuz ve tırnak unu ile kalsiyum fosfat ve potasyum sülfat oranları 2 kat artırılır. Saksı toprağı hacimce eşit miktarlarda orman toprağı, yaprak çürüntüsü ve sphagnumyosunu karışımı ve yine hacimce 2 kısım yaprak çürüntüsü, 2 kısım kum, ½ kısım orman toprağı karışımını da kullanılabilir.
Üretim Tekniği

Üretimi tohum veya bölme şeklinde yapılır. Tohumla üretmede Anthurium’da olduğu gibidir. Fazla dallanma gösteren toprak altı gövdenin (rizom) bölünmesi Nisan ayında yapılır. Bölme sırasında yaprak köklerinin zadelenmemesine dikkat edilmelidir. Ayrılan yavru bitkiler içerisinde ana bitkinin büyüme kompostu bulunan küçük saksılara alınırlar.Saksılar sıcaklığı 22-25 C olan nemli ve gölgeli bir yerde muhafaza edilirler. Bölme yöntemiyle üretmede, yavru bitkinin dikimden çiçekli haldeki bitkiye kadar gerekli yetiştirme süresi 8-10 aydır.
Gübreleme

Saksı değiştirme işlemi her yıl Nisan ayında yapılması gerekmektedir. Mayıs-Haziran ayları arası haftada bir kez 1 g/l kompoze gübre verilir.
SulamaBitkinin çiçeklenme dönemi Mart-Haziran ayları arasındadır. İlkbahar ve Yaz aylarında ılık, kireçsiz su ile bolca sulanmalı, nemli bir hava sağlanmalı, yapraklara sık sık su püskürtülmelidir. Sonbahar ve kış aylarında ise saksı toprağı orta derecede nemli tutulmalıdır. Dinlenme dönemi Ekim’den Ocak’a kadar devam eder.
BudamaKuruyan, çürüyen yaprak ve çiçekler (sapları ile birlikte) kesilip uzaklaştırılmalıdır.
Hastalık ve Zararlıları Önemli Zararlıları

Kırmızı Örümcek, Yaprak Bitkileri ve Unlu Bitler’ dir. Kırmızı Örümcekler, Akar adı ile tanınırlar. Çıplak gözle zor fark edilirler. Vücutları oval yumuşak ve yapılı, üzerlerinde seyrek uzun kıllar bulunur. Akarlar, bitkilerin yapraklarının özellikle alt kısmını sokup bitki öz suyunu emerler. Ayrıca emme sırasında salgıladıkları zehirli maddelerden dolayı yapraklarda beyaz, sarı ve kahverengimsi lekeler oluşur. Bitkinin yapraklarının tümünü kurutabilir. (http://www.bahcenet.com/do.php?option=com_content&file=article&sid=191)