Aechmea ( Kupa Çiçeği ) Yetiştiriciliği

Bromeliaceae familyasındandır.Yapraklan rozet dizilişli, ortası huni şeklinde, kenarları testere dişli, uzun, grimsi yeşil renkli, gümüşi çizgili; ; çiçekleri uzun bir sap üzerinde, katmerli, mavi tonlarda lekeli, sukkulent karakterli bir bitkidir.Doğada 150 türü bulunan Aechmea cinsinin A. fasciata'dan başka süs bitkileri yetişti­riciliğinde önemli olan türleri A. chantinii ve A. fulgens'tir

Üretim Tekniği: Üretimi yavru bitkilerin ayrılması ve tohum ile yapılır. Ayırma, yavruların huni oluşturarak, ana bitkinin boyunun yarısına ulaştıkları zaman ve Mart ayı içerisinde yapılmalıdır. Kes¬kin bir bıçakla ana bitkiden ayrılan yavruların çürümemesi için, yara yerine odun kömürü tozu serpilmesi gerekir. Genç bitkiler ana bitki¬nin büyüme kompostuna dikilirler. Yavru Aechmea'lar 2-3 yıl içerisinde çiçeklenirler. Aechmea'lar tohum ile de çoğaltmak olanak¬lıdır. Bu durumda tohum ekiminden ancak 5 yıl sonra çiçekli bitkiler elde edilebilir.

Bakım Önlemleri
Saksı Değiştirme : Her 3-4 yılda bir Mart-Nisan aylarında yapılır.
Gübreleme: Nisan-Eylül aylan arası haftada bir kez 0.5-1 g/l kompoze gübre verilir.
Sulama : Yazın oda sıcaklığındaki kireçsiz su ile düzenli bir şekilde sulanmalı ve yapraklara su püskür-tülmelidir. Saksı toprağı orta derecede nemli tutulmalı ve yaprak hunisinde sürekli su bulun-durulmalıdır. Ekim'den Şubat'a kadar dinlen¬me dönemi boyunca sulama en aza indirilmeli ve yaprak hunisinden su verilmemelidir.
Budama: Kuruyan yapraklar kesilmemeli, kendiliğinden düşmesi beklenmelidir
Hastalık ve Zararlılar : Önemli hastalığı Solgunluk, zararlısı ise Unlu Bitler'dir.

Kupa Çiçeği ( Aechmea fasciata)

Genel Özellikleri

Orta ve Güney Amerika’da yetişen bir süs bitkisidir. Yaklaşık 150 türü bulunan Kupa Çiçeği cinsinden başka süs bitkileri açısından önemli olan ve en çok tercih edilenlerden A.chantinii ve A.fulgens yetiştiricilik arasında yer almaktadır. Yaprakları uzun rozet şeklinde dizilişli, ortası huni biçiminde ve yaprak kenarları testere seklinde dizilmiş, grimsi yeşil renkli, yaprak damar araları paralel gümüşi çizgilidir.Çiçekleri uzun bir sap üzerinde, katmerli, mavi tonlarda lekeli, taç yapraklarının uçları sivri pembe renk tonlarında, sukkulent karakterli bir bitkidir.

İklim İstekleri

Sıcaklığın 12 C nin altına düşmediği taktirde gelişimine devam eden bir bitkidir. Ancak bitki gelişme döneminde 15-21 C, kış aylarında ise 14-18 C sıcaklık gereksinimi karşılanmalıdır. Bol ışıklı yerleri severler. Ancak doğrudan güneş ışığı alan yerlerde yapraklar yanar ve bitki zarar görür. Yüksek orantılı % 70-75 nem ihtiyacı duyar.

Toprak İstekleri (Saksı Harcı)

Hafif bünyeli kireçsiz toprak karışımlarında iyi yetişir. Toprakların killi olması pek tercih edilmez. Saksı harcı hacim olarak eşit miktarlarda yaprak çürüntüsü, funda yaprağı, sphagnum yosunu ve kumun karışımıyla elde edilir.

Yetiştirme Tekniği

Kupa çiçeği, tohumu ile üretimi yapılır. Yavru bitkilerin ayrılması gerekir. Ayırma. Yavruların huni oluşturarak, ana bitkinin boyunun yarısına ulaştıkları zaman ve Mart ayı içerisinde yapılmalıdır. Keskin bir bıçakla ana bitkiden ayrılan yavruların çürümemesi için, yara yerine odun kömürü tozu serpilmesi gerekir. Genç bitkiler ana bitkinin büyüme kompostosuna dikilirler. Yavrular 2-3 yıl içerisinde çiçeklenirler. Aechma’ları tohum ile çoğaltmak olanaklıdır. Bu durumda tohum ekiminden ancak 5 yıl sonra çiçekli bitkiler elde edilir.

Bakımı

Saksı değiştirme her 3-4 yılda bir Mart-Nisan aylarında yapılır. Haftada bir kere 0.5-1 g/l kompoze gübre Nisan-Eylül ayları arasında uygulanması gerekmektedir.Yaz aylarında oda sıcaklığındaki kireçsiz su ile düzenli olarak su verilmelidir. Saksı toprağı orta derecede nemli tutulmalı ve yaprak hunisinde sürekli su bulundurulmalıdır. Ekim’den Şubat ayına kadar dinlenme dönemi boyunca sulama en aza indirilmeli ve yaprak hunisinden su verilmemelidir. Kuruyan yapraklar kesilmemeli kendiliğinden dökülmeleri beklenmelidir. Aksi taktirde bitki üzerinde yara açılır ve çürümesine neden olunur.

Hastalık Ve Zararlıları

En önemli hastalığı Solgunluk hastalığıdır. Belirtileri, genellikle hasatlık etmenlerinin oluşturduğu belirtiler aşağı yukarı birbirine benzer. Hepsi bitkide trachaemycose yapar, yani ksilem (odun) borularını tıkamak, işlevini bozmak suretiyle sürekli solgunluğa neden olur. Bitkinin aşağıdan yukarıya su iletimi dengesi bozulur. Solgunluk önce yaşlı yapraklarda başlar.Daha sonra bitkinin tamamına yayılır. Hastalıklar, Fusarium ssp. Verticillium dahliae Verticillum albo-atrum seklinde üç çeşittir. Mücadelesi,Konukçu bitkilerin çoğaltılmasında enfekte olmuş bitkilerden çelik alınmamalıdır. Toprak pH’ sının yüksekliği ve yapısının bozukluğu özellikle Verticillum solgunluğunu teşvik etmektedir. Genel olarak Fusarium türleri yüksek, Verticillium türleri ise daha düşük sıcaklıklarda yayılmaktadır. Bu yüzden bitkinin istediği düzeyde olan optimum sıcaklıkların korunması gerekmektedir.